Maand: januari 2011

Kent u dat van vroeger op school? Als je weer eens een 9 voor een proefwerk had gehaald, moest je voor sommige klasgenoten uitkijken. Die wachtten je wel ergens op om dat stuudje even te grazen te nemen.
Dat gevoel begkruipt me nu ook bij de komende bezuinigingen op het hoger onderwijs. We worden te grazen genomen door de politiek – omdat we het goed doen, en er op de intellectuele elite vrij gejaagd mag worden volgens het kabinet-Wilders.
Op de universiteiten hebben we ons ons stinkende best gedaan om het studierendement te verbeteren. Dat is redelijk gelukt. Als ik zie wat we nu doen om studenten bij de les te houden en dat vergelijk met toen ik zelf studeerde, is er veel vooruitgang geboekt. En dit tegen de trend in van een gestaag dalend kennisniveau van de instromende studenten.

Aanstaande vrijdag 21 januari organiseren de LSVB, het ISO en de LKVV een manifestatie op het Malieveld.
Trouw heeft een artikeltje geschreven over dit protest: www.trouw.nl/nieuws/article3383524.ece/Waarom_protesteren_de_studenten_.html

Op Internet vinden we het Platform Eigentijds Onderwijs.
Twaalf “innovatieve” scholen hebben zich daarin verenigd. Ze schrijven op hun site “Er is niet één weg, niet één concept; scholen zoeken en realiseren binnen hun eigen context naar eigen oplossingen.”
De twaalf zijn:
Amadeuslyceum Utrecht.
De Nieuwste School Tilburg.
De Werkplaats Bilthoven.
Het Hooghuis, Ravenstein.
Het Westeraam Elst.
Impulse, Piter Jelles Leeuwarden.
Marianum Oost Gelre (Groenlo, Lichtevoorde).
Nova College, Amsterdam.
Orion College, Breda.
Unic Utrecht.
Via Nova Utrecht.
IJburg College, Amsterdam.

Ik neem hun uitgangspunten en kenmerken letterlijk over:
“Uitgangspunten:

Brutaal of naïef

Ik vond een leuk bericht in BNdeStem van 15 januari. Dhr Luyten is één van onderzoekers die onlangs verklaard heeft dat het Nederlandse onderwijs het bèst goed doet. In de krant zegt hij: ‘Wat ons als wetenschappers stoort, is dat er selectief wordt omgegaan met de gegevens. Als we melden dat het goed gaat, dan worden onderzoeken in twijfel getrokken. Maar als een meting op lichte achteruitgang duidt, dan wordt dat wel geloofd.’ Daar zit volgens hem ook een andere kant aan: ‘Voor sommige beleidsgroepen is het gevaarlijk om te zeggen dat het goed gaat. Want dan krijgen ze geen geld meer.’

Han van der Horst publiceert regelmatig behartenswaardige stukken op de www.joop.nl-site.
Dit is weer zo’n lezenswaardige bijdrage van hem, ik hoop niet dat hij me kwalijk neemt dat ik het hier integraal overneem:

Leer Duits!
Sinds een paar dagen wordt de Nederlandse televisiekijker doodgegooid met een nieuwe automobielreclame

Wij zien hoe Herr Gottlieb Daimler in de avond nog zit te knutselen aan het paardloos rijtuig, dat hij later naar zijn dochter Mercedes zou noemen. De werkster spreekt hem bestraffend toe: “Mr. Daimler, you are working too hard”. Or words to that effect. Zelden was de crisis van het vreemde talenonderwijs in Nederland treffender zichtbaar gemaakt.

Volgens de hoogleraar Jaap Scheerens van de Universiteit van Twente wel, aldus Trouw vandaag. Zo’n verhaal is een tegenslag voor BON. Er verschijnen telkens weer onderzoeken die zouden aantonen dat het Nederlands onderwijs naar internationale normen zo goed is. Telkens opnieuw schieten wakkere BONners gaten in dat onderzoek maar een definitieve eindoverwinning wordt ons bij elke nieuwe aanval ontnomen. Nu moeten we opnieuw aantonen dat WIJ gelijk hebben en dat gaat ten koste van onze inspanningen om veranderingen tot stand te brengen. Gelukkig heeft BON voldoende oudere leden om te kunnen bevestigen dat naar BONse normen de kwaliteit van het onderwijs sedert de invoering van de Mammouthwet in vergelijking met VROEGER als maar slechter geworden is.

Het rad van fortuin

Wanneer wij de onderwijscomponent van de Nederlandse politiek over de afgelopen 30 jaar beschouwen moeten wij wel tot de conclusie komen dat bijna alle veranderingen die in die periode doorgevoerd zijn tot verslechtering van het onderwijs geleid hebben. Hoewel de politici beterschap beloofd heeft de regering onlangs besloten om in het hoger onderwijs een outputfinanciering aan te scherpen die nog sterker dan voorheen aanmoedigt om kwalitatieve verder te verlagen om beter aan kwantitatieve eisen te kunnen voldoen. Om razend te worden.

Het is onduidelijk waarom in een maatschappij als de Nederlandse samenleving die pretendeert een kenniseconomie in stand te willen houden de kennismakers (bèta’s en leraren) van eigen bodem zo weinig op geen enkele wijze tegemoet komt. Veel ß-studenten volgen een moeilijke studie, kunnen dus moeilijk bijverdienen en zullen straks net als andere studenten flink beboet worden als ze meer dan één jaar langer over hun studie doen. Daaraan voorafgaand moesten zij reeds veel collegegeld betalen. Maar ook als ze eenmaal afgestudeerd zijn verdienen ze minder dan economen, bedrijfskundigen, belastingrechtkundigen, tandartsen en medische specialisten. De economische wetten van vraag en aanbod lijken niet voor hen op te gaan.

Eerder gepubliceerd in ‘Vakwerk’ het ledenblad van de vereniging Beter Onderwijs Nederland

Ik ben op jou

Drie jonge meisjes, duidelijk vriendinnetjes van elkaar, komen hand in hand het schoolplein over en stevenen recht op hun doel af. Het doel, Siempje uit groep 7 ziet het drietal vanuit zijn ooghoeken naderen en wordt binnen de kortste keren van zijn vriendjes geisoleerd door het drietal dat in een cirkel om hem heen gaat staan. “Van Lotte.” Klinkt het kort en één van de drie duwt een klein opgevouwen briefje in de hand van Siem. Zijn hart slaat een slagje over als Siem hoort dat het briefje van Lotte komt. Mooie Lotte, het engeltje van de klas, stuurt hem Siem met het ravenzwarte haar een briefje. Een beetje in verlegenheid door de drie paar ogen die op hem zijn gericht wil Siem het briefje openvouwen. “Niet doen,” klinkt het gebiedend, “straks in de klas, niet eerder.” Siem knikt gedwee en de vijf minuten dat het speelkwartier nog duurt lijken wel uren, uren met een gloeiend briefje in zijn vuist gekneld.