Maand: oktober 2010

Hannie Schaft niet wervend genoeg meer ?

Na alle geslaagde onderwijsverniewingen kun je uiteraard niet meer verwachten dat er nog iemand gewoon kan rekenen. Daar is het volgende op gevonden: de rekenhulp!.
Het gebrek aan lichaamsbeweging van sommige jeugdigen kan op eenzelfde wijze worden opgelost. Scholen moeten worden verplicht tot de aanschaf rollators.

Twee paradepaardjes van de Nederlandse taal zijn op dit moment bestegen door een Belg, Toneelgroep Amsterdam (Ivo van Hove) en, sinds een paar weken, NRC Handelsblad (Peter Vandermeersch). Ziedaar een consequentie van de falende onderwijscultuur in ons land. De Vlaming neemt het talige gezag van de Nederlander over. Daarmee wil ik absoluut niets afdoen aan de persoonlijke talenten die beide Belgen meenamen, maar het is een opmerkelijk feit dat vooral in talige beroepen de Vlaming het aanmerkelijk beter doet dan wij. Ook ‘onze’ Ramsey Nasr moest eerst stage lopen bij de zuiderburen voor hij tot dichter des vaderlands kon worden uitgeroepen . Er is daar een cultuur, een ‘viering’ van de taal, die bij ons ontbreekt. Men heeft daar smaak en goesting bij hoe je dingen zegt en schrijft.

Inleiding van Jacques Wallage op de conferentie van de PO-Raad “Bestuur aan zet” , Utrecht 12 – 10 -10

“In countries which have the best education systems in the world, teaching is considered a lucrative and prestigious profession reserved exclusively for top tier college graduates”. Aldus een artikel dat refereert aan een rapport van McKinsey: “Closing the Talent Gap: Attracting and Retaining Top Third Graduates to Careers in Teaching.”

Ik heb nog geen tijd gehad om het rapport te lezen, maar de in het artikel geschetste conclusies komen overeen met het BON-geluid:

In het artikel ” Havo houdt de deur dicht voor vmbo’ers” van de parlementariërs AHMED MARCOUCH en METIN ÇELIK van 29 okt 2010 staat een zin die cruciaal voor het betoog maar helaas ook onduidelijk is, namelijk “Het onderzoek wees uit dat het gemiddelde IQ in Amsterdam 100 is, zowel in welvarend Zuid als in arm West – net zoals in heel Nederland. De conclusie van hun betoog is namelijk dat dat niet te rijmen valt mat het feit dat geen enkel kind uit heel Overvecht (een achterstandswijk) naar de Havo (of hoger) gaat alsmede met “In (de achterstandswijk) Amsterdam Nieuw-West gaat 90 procent van de Marokkaanse kinderen naar het vmbo. Slechts één op de tien gaat naar de Havo of het Vwo”.

Onze overheid verkiest onwetendheid omdat kennis tot ellende leidt

Ons doen en laten in de straten van de grote steden in Nederland wordt heden den dage vastgelegd op de gevoelige band. Op elke hoek van de straat een camera die ons nauwkeurig in de gaten houdt. Stap ik een rechtbank binnen of wil ik op het vliegtuig moet ik minstens door een detectiepoortje en als dat piept wordt ik ter plekke gefouilleerd. Leerlingen hebben een electronisch pasje om de tourniquets die toegang geeft tot de school in beweging te zetten. Het onzichtbare oog van de scanner leest niet alleen wie, maar ook wanneer en waar de leerling binnenkomt of het pand verlaat. Op simpele vraag van een wetsdienaar moet ik mij kunnen legitimeren. Er bestaat een electronisch patiëntendossier waarin al mijn lichamelijke mankementen netjes beschreven staan. In tientallen register sta ik bekend met naam, toenaam, lengte en schoenenmaat. De belastingdienst weet meer over mijn inkomen dan ik zelf en als er een cijfertje ontbreekt dan word ik vriendelijk edoch dringend verzocht de gegevens zo snel mogelijk op te hoesten. Niets maar dan ook niets omtrent de privacy van de Nederlandse burger ontsnapt aan het alziende oog van de overheid. Maar wat zou het ‘ik heb toch niets te verbergen’ sprak dezelfde Nederlander wijs, en ‘het gaat toch om onze veiligheid’ klinkt het nog wijzer.

Dit is een nieuw samenwerkingsverband van pak hem beet 30 scholen (in juni in ieder geval, het zouden er nu meer of minder kunnen zijn). Deze scholen hebben samen het vak haco ingevoerd. Dit vak is het standaard projectwerk. In het artikel van Trouw wordt als voorbeeld genoemd dat de leerlingen hadden bedacht dat het toch handig zou zijn wanneer je boter uit een tube zou spuiten in plaats van dat je het uit een kuipje smeert. De leerlingen moeten dit idee verder uitwerken: uitzoeken hoe je dat kan maken, hoe je die tube opnieuw kan vullen op een praktische manier enz.
Andere voorbeelden: schilderijen voor blinden of een MP3-speler die in een muts wordt verwerkt (daar bestaat al jarenlang minstens 1 commerciële variant van maar dat terzijde).

Al zo lang ik in het MBO les geef, vraag ik mij af of het niet veel beter zou zijn als er MBO-diploma’s met én zonder doorstroomkwalificatie zouden uitgegeven worden. Ik denk dan vooral aan niveau 2.

Het is eigenlijk wat tegenstrijdig dat iedereen een MBO-2-diploma (ofwel een startkwalificatie) moet halen en dat tegelijk van het MBO een bepaald niveau en een bepaalde vakinhoud verwacht wordt. Naar mijn idee gaat dat niet samen. Als je kriteria aanlegt (en daar ben ik erg vóór!) dan houdt dat automatisch in dat je bereid bent om leerlingen die niet aan die eisen voldoen géén diploma te geven. Vaak vormen de Algemene Vakken (en soms de theorie) een struikelblok.

Ik wil jullie graag wijzen op deze interessante column: corporate.weblog.tudelft.nl/2010/10/07/geef-ons-de-echte-ingenieurs-terug

Hij heeft het hier over hoe ingenieurs vaak geschikter zijn voor het leiden van projecten dan bestuurders die geen verstand hebben over de zaken waarover ze leiding moeten geven maar hetgeen hij hier vertelt kan je ook toepassen op het artsen die een zorginstelling zouden moeten leiden of leraren die een school zouden moeten leiden.
Kortom, we moeten af van de manageritis en de vakmannen op waarde schatten.
Lees ook de reacties onder de column: er zitten een paar interessante reacties tussen. Zo vertelt een chinees dat in China de meeste ministers een ingenieur zijn. Zou het toeval zijn dat de economie van china zo bloeit?