Hierbij mijn reactie op het feit dat Van Bijsterveldt docenten geen instemmingsrecht wil geven over CGO. Een democratisch besluit wordt van tafel geveegd. Onderaan de brief van Van Bijsterveldt. Wordt vervolgd.
Regering schoffeert MBO-docenten met weigering instemmingsrecht
De afgelopen weken heb ik mij bezig gehouden met de vraag op welke school ik volgend jaar wil werken. (Voor wie mijn achtergrond niet kent: na tien jaar buiten het onderwijs te hebben gewerkt, keerde ik tijdens dit schooljaar als vervanger terug in het middelbaar onderwijs, als leraar klassieke talen) Aan leraren klassieke talen is een groot tekort en ik kon daardoor kieskeurig zijn. Eén school viel af omdat me de randvoorwaarden bepaald niet aanlokten. Ik zou er aan de vierde, vijfde en zesde klas Grieks tegelijk moeten lesgeven. Verder was er geen lokaal voor de klassieke talen. Sterker nog, ik moest af en toe zelfs lesgeven in een hoek van de studieruimte waar de leerlingen zelfstandig zaten te leren.
Als Jasper van Dijk gelijk heeft en een voor alle MBO-opleidingen verplichte overgang naar CGO is niet nodig dan is mevrouw van Bijsterveldt niet de lieve begripsvolle dame die ze speelde op het minisymposion van BON maar een keiharde politica die (figuurlijk gesproken) over lijken gaat. Van haar “ten principale” tegen zijn geloof ik niks. Ik ben er op het mini-symposion ingetuind.
Een oude qua redactie en omvang weinig toegankelijke blog heb ik vervangen door wat volgt.
De oude wetten van het onderwijs
Het onderwijs zoals wij dat nog net kennen, heeft een geschreven geschiedenis van 25 eeuwen die in zijn geheel is overgeleverd. Met een oog op wat dit forum beweegt is daaruit de volgende kleine selectie gemaakt. De fragmenten behelzen grote en kleine zaken, maar, op eigen houtje verder lezend, beginnen de lezer naar ik hoop oude en eeuwige wetten van het onderwijs te dagen en zal hij het diepe genoegen smaken te beseffen dat ze werkelijk bestaan en waar zijn.