Maand: juni 2008

In NRC van vandaag vraagt men zich af of de geschiedeniscanon die is ontwikkeld ook daarwerkelijk gebruikt wordt.
Het antwoord is eenvoudig, de argumentatie is veelzeggend en soms ontluisterend.

Enkele citaten:

Een idée dat in het begin van de vorige eeuw sterk leefde was dat wanneer intelligente mensen minder kinderen krijgen dan de andere de gemiddelde intelligentie van de bevolking achteruit zou gaan.

Gezocht: Plein met fontein

De volgende actie van de ‘leraren in Actie’ krijgt vaste vormen. Deze keer worden luchtballonnen het zwerk ingestuurd, een symbool voor de vervlogen hoop. Ik schat in dat Sjoerd van de VO- raad deze keer niet aanwezig is. Om te beginnen is de actie voor hem een beetje te luchtig, te geruisloos en te stil. Ten tweede, er wordt niet al te veel volk verwacht zo net voor de vakantie en ten derde die kleine ballonnetjes kunnen wat betreft luchtinhoud aan hem niet tippen. Niet de moeite dus. Waarschijnlijk zal de pers ook niet veel aandacht geven aan de ballonwedstrijd. Ik zoek een plein, liefst met een fontein.

Dan denk je als veelschrijver op het beste onderwijsforum van de hele wereld een beetje kijk te hebben op onderwijs en pubers ook.
Blijkt mijn zoon geslaagd voor z’n HAVO. Met een CS cijfer dat anderhalf punt hoger is dan zijn school examen gemiddelde.
Maar hoe kan dat nou Thijs, vraag ik.

“Simpel pa, dáár heb ik wel voor gewerkt.”

Mijn week is weer goed,

maar het onderwijs leermomentje van vandaag: laten de scholen de lat nou eens wat hoger leggen, het zou me niks verwonderen als de cijfers dan beter werden.

Ik kan niet nalaten me af te vragen hoeveel indruk dit zal maken
(uit nu.nl)

Van Bijsterveldt ontevreden over lonen bestuurders
Uitgegeven: 12 juni 2008 09:52
Laatst gewijzigd: 12 juni 2008 09:54
DEN HAAG – Staatssecretaris Marja van Bijsterveldt van Onderwijs is niet te spreken over de nieuwe salarissen voor bestuurders in het voortgezet onderwijs. De bewindsvrouw noemt de stijging van de lonen “fors”.
Bovendien stelt de VO-raad geen heldere voorwaarden voor het uitdelen van bonussen aan bestuurders.

De Volkskrant brief van de dag komt vandaag van een leerling die is uitgeloot bij het Stedelijk Gymnasium in Haarlem.

Voor de volledigheid: het is een reactie op onderstaande ingezonden brief uit de Volkskrant (ook geplaatst door NRC-next):

---

Vrindjes

De rechtszaak die ik vandaag, TIEN JUNI, aanspande tegen mijn ex-werkgever, m.b.t. een ontslagakte waarin “ongeschiktheid voor de functie als groepsleerkracht” is “aangehouden”. Ofwel, de uitspraak is uitgesteld. De prognose is september.

Om 9.45 moest ik verschijnen voor een forum van 4 rechters (“meervoudige kamer”), waarvan een het voortouw nam. Mijn beide getuigen moesten op de gang wachten. De ex-directeur was 10 minuten te laat op de zitting.

zie: Bijbel en Onderwijs – Weet je wat? Ik word dyslectisch
www.bijbelenonderwijs.nl/?item=art:weetjewat_dyslectisch

Dit is een interview uit 2001 betr. de Nederlandse taal in ons onderwijs
betr.: methode de haan

Mijn vraag is: klopt dit verhaal?
Dit zou nl. het navolgende kunnen voorkomen:

– veel problemen bij kinderen
– veel problemen en extra inspanning bij de leerkrachten
– veel problemen en extra inspanningen ouders
– veel kosten verminderen (hulpverlening)
– veel discussies die nu gevoerd worden zouden overbodig zijn

Bon wil goed onderwijs en dat is een goede docent in een goede omgeving.
En die omgeving is nogal verschillend oa van 3 jarigen tot 30-plussers , van algemeen tot zeer bijzonder.
Op een gegeven moment is het doel bereikt en DAN doet de grootte van de klas er veel minder toe.

Maar voor dat dat bereikt is doet de klassegrootte er heel veel toe. Vaak is het dan het verschil tussen onderwijs (in overzienbare en bereikbare groepen waarin de individuen bekend zijn) en een bewaarplaats.

(Een goede docent weet dus ook (veel meer dan) waar hij het in de klas over heeft)

Naar aanleiding van een discussie elders op dit forum (dank Hendrikush en Snaporaz) ben ik wat gaan mijmeren over grote klassen. Je kent dat gevoel wellicht wel. Je bedenkt iets dat voor je zelf min of meer verrassend is (anders had je het ook wel eerder “bedacht” natuurlijk), en hoe langer je er over nadenkt, hoe aardiger je je eigen idee gaat vinden. Het kan zijn dat het dan tijd wordt voor vakantie, je verliest kennelijk je kritische blik op je eigen gedachten. Misschien ook hier. Tijd voor vakantie. Maar toch… het mijmert door in mijn hoofd. Ik wil grotere klassen.