Maand: januari 2008

“Het is hoog tijd voor een nivellering van de onderwijssalarissen door het hele onderwijsgebouw. Waarom zou een hoogleraar niet gewoon even weinig verdienen als een kleuterleidster?

Nu met al die raden (PO/VO/MBO/HBO) heb ik me de vraag gesteld naar de achtergronden daarvan. Waarom zijn ze er, wat zijn de voordelen?

Bron: *youtube*

Lectoraat: ontwikkelen van leren en leraren in CGO

Frank de Jong (Lector competentieontwikkeling Stoas Hogeschool en CAH Dronten):

Er worden opnieuw miljoenen uitgetrokken om de taalvaardigheid van achterstandskinderen op te krikken. Zie bijvoorbeeld nu.nl

Sharon kan ook goed rekenen, want 70 miljoen levert 40% minder achterstand op. Zou dat afhankelijk zijn van de prijzen van de grondstoffen of de schade ten gevolge avn de sub-prime loans in de VS? Welke econoom heeft het model hiervoor uitgerekend?

Hoorde zojuist het volgende verhaal uit de eerste hand.

Opleiding pre HBO voor buitenlandse studenten. Men gebruikt een portfolio. Hierin moeten studenten aantonen dat ze ook buiten de opleiding Nederlands spreken.
Een van de studenten had in het portfolio geschreven dat ze regelmatig telefoneerde met iemand (in het in het Nederlands) en zo aan die verplichting voldeed. Er stond een naam en een telefoonnummer bij.

De Moloch blijft groeien. Nu de PO-raad. Opgericht door een stuurgroep onder leiding van, wie kent hem niet, Leo Lenssen.
Machtsvergroting van de ons-kent-ons bobo’s. “Eindelijk spreken we met één mond”, als ultieme doel in deze wereld die overal “op maat” moet zijn. Onderwijs op maat, rugzakjes op maat, maar de krachten bundelen zich mateloos (in beide betekenissen).
Zie Trouw

In Het Financieel Dagblad van 15 januari 2008 geeft Jan Bouwens een genuanceerde visie op het onderzoek van de TU Delft over de bureaucratie op scholen. Zou de TU Delft het door Bouwens gesignaleerde manco nou echt zelf niet hebben ontdekt?

———————–
Bureaucratie op school

Jan Bouwens

Onlangs stelde het instituut voor public efficiency studies van de TU Delft vast dat het eigenlijk wel meevalt met de bureaucratie in het onderwijsveld (zie Optiek in het FD van 3 januari).

Van de tering en de nering

Elke maand knoop ik de spreekwoordelijke financiële eindjes aan elkaar. Niet dat het zuchten en steunen is, maar toch. Het lerarenbestaan is geen aaneenschakeling van uitspattingen, gouden of platina creditkaarten, design dingetjes aanschaffen en eeuwigdurende verbouwingen. Integendeel het is sappelen, sparen, soms bezuinigen en een enkele keer “in het rood”. Zeuren bij de baas helpt niet omdat schaal 11 en 12 zijn afgeschaft. Er zit niets anders op dan de tering naar de nering zetten, en ik verdien genoeg voor de dingen die ik nodig heb. Niet dat ik meer zou willen, maar ja…ach, het slijk der aarde.

Uit de verhalen blijkt duidelijk dat er in het “nieuwe leren” of hoe je het ook maar wil noemen niets nieuws zit . Het is allemaal al eens gebeurd (en verbeurd)

Ergens in mijn geheugen staat ook het leren in het open veld ; dus zonder school gebouw of zo . En ook dat had veel succes (?)

Tijd voor een nieuw experiment ?

bron: NOS-journaal

In Amsterdam-West worden drie scholen “verbeterd” door er hele brede scholen van te maken. Samen met Sociaal en maatschappelijk werk, zorg en politie. Allemaal bij elkaar. En de kwaliteit van het onderwijs moet omhoog, zo werd ons verzekerd. Dat gebeurt door nieuwe leraren aan te nemen. Extra leraren heb ik begrepen. Nu zijn er klasjes van 14 kinderen.
Als het experiment slaagt wordt het breder in het land uitgevoerd.