Maand: januari 2007

Wij willen leren, geef ons ook de kans!

Amsterdam en Utrecht, 26 januari 2006

Geachte staatssecretaris,

Afgelopen maand bezetten leerlingen van het Friesland College hun school en verzamelden PABO-studenten handtekeningen voor meer contacturen. Scholieren en studenten, of ze nou op de havo zitten, een opleiding tot automonteur volgen of de PABO doen, willen meer les. Omdat niemand naar ze luistert, zijn steeds meer studenten genoodzaakt om hun school te bezetten of actie te voeren.

De afgelopen jaren is het onderwijs erg veranderd. Colleges en lessen, waarbij de docent vertelt en studenten luisteren, hebben plaatsgemaakt voor ‘het nieuwe leren’, waarbij studenten alleen of in groepjes leren en de docent niet meer is dan een begeleider, zoals bij het studiehuis voor havo en vwo en competentiegericht leren voor MBO en HBO. In ‘het nieuwe leren’ zouden studenten moeten leren zelfstandig kennis te vergaren aan de hand van problemen of opdrachten. Dit leerproces vraagt om een betere, intensievere begeleiding van studenten. Helaas wordt bij veel instellingen ‘het nieuwe leren’ aangegrepen om te bezuinigen op het aantal contacturen en op studiebegeleiding. Studenten worden in het diepe gegooid: ze krijgen een aantal opdrachten die ze moeten maken en moeten het verder maar zelf uitzoeken. Bij veel opleidingen is het aantal contacturen gedaald en worden roosters gevuld met zelfstudie, verplichte excursies en ander goedkoop tijdverdrijf.

Er zijn nogal wat mensen die vinden dat het management eenvoudigweg moet verdwijnen. Dit nu
lijkt mij wishful thinking en niet bevorderlijk voor de discussie. Veel onderwijsorganisaties hebben een
dergelijke omvang dat je niet om een managementstruktuur heen kunt. De discussie zou dan ook niet
moeten gaan over wel of geen management maar over slecht management, een teveel aan mangement en
over een gebrek aan (mede)zeggenschap.
Managers moeten leren beter te luisteren naar de professionals op de werkvloer en anderen in plaats van voor
het minste of geringste een duur adviesbureau in te huren. Dat getuigt van niet veel vertrouwen in de mensen

Eens in de twee jaar is daar dan hèt evenement voor onderwijsgevend Nederland: de NOT, de Nederlandse Onderwijs Tentoonstelling.
Een kleine week lang begeven tienduizenden onderwijsgevenden ( vooral ‘gevenden’ ja, bedenkers zie je er eigenlijk niet veel, of misschien durven ze daar niet te komen ) zich naar Utrecht om vervolgens afgeladen met tasjes balpennen en andere hebbedingetjes moe maar tevreden huiswaarts of richting ( goedkope ) pizzeria te reizen.

Al bij het oversteken van de brede weg vòòr de jaarbeurs zie je direkt dat het hier om een ander slag mensen gaat: men wacht in het algemeen netjes voor het rode licht, werkelijk een unicum! Een enkeling steekt – schichtig links en rechts kijkend of het èrg opvalt – tòch over. Is vast geen leerkracht of eentje die zelf zijn eigen leervraag bepaalt en de coach is ook al niet in de buurt.

Op deze site is al eerder gesproken over gebrekkige rekenvaardigheden van PABO studenten en over beta-studenten aan universiteiten die zelf klagen over de wiskunde kennis die hen op het voortgezet onderwijs is bijgebracht.

De instantie die betrokken is geweest bij alle vernieuwingen op het gebied van rekenen en wiskunde van de afgelopen 20 jaar is het Freudenthal Instituut.

Het ministerie heeft allerlei projecten uitgezet om iets aan te doen aan de reken en wiskunde vaardigheden van aankomende studenten.

Zo is er bijvoorbeeld de vernieuwingscommissie wiskunde (CTWO: Commissie Toekomst WiskundeOnderwijs) die de eindexamenprogramma’s voor 2010 vast gaat stellen. Hun website is hier te vinden. Kijk u vooral even naar het webadres. Het is een subpagina van de site van het Freudenthal Instituut. De secretaris van de commissie, de administratieve ondersteuner van de commissie en de projectuitvoerders werken bij het Freudenthal Instituut.

“Onderwijs en opvoeding zijn van beslissend belang voor de toekomst van onze samenleving en de plaats van de mensen erin”

Keerpunt 1972
Regeerakkoord van
de progressieve drie

Tijd voor Keerpunt 07 ??

Momenteel worden wij, personeelsleden van de (voorheen SAVO) Scholen aan Zee te Den Helder, al geruime tijd geconfronteerd met een beleid dat haaks staat op het BON voorstel: het alom bekende HNL.

Het geheel wordt uitgedragen door een zogenaamd “alpha mannetje”.
Niet mee te communiseren of te bereiken. Managementstructuur bestaat uit mensen die, natuurlijk, het hem voorstaande uit te voeren beleid, onderschrijven.

Voorbeeld van recente misstand:

Nieuwe naam van onze scholen:

Scholen Aan Zee

Met naamgeving aan aparte gebouwen:

Peil 10
Peil 20
Peil 30
Peil 40

10 staat voor praktijkonderwijs, 20 vmbo, 30 MAVO en 40 HAG.

Afgelopen maandag een column van oud volkskrant icoon Jan Blokker met 100% BON standpunt (ik begrijp nu waarom die man daar weg is) en vandaag een stukje van een docente Italiaans aan de UvA. In de NRC-Next (bijlage).
Niet enkel de inhoud van deze stukjes is opmerkelijk, maar ook dat ze in de NRC-Next staan. Toch een krant die zich richt op een jonger publiek en korter, sneller nieuws wil geven dat de grote landelijke dagbladen.
Ze plaatsen dus stukjes die die ouwe zeuren van BON (ref Volkskrant ALV verslag) gelijk geven en dan nemen ze ook nog een erkend oude man als Blokker in dienst.

Nog even en ik mag pleiten voor echt terug naar onderwijs van vroeger, dan zal een dergelijk pleidooi BON niet meer schaden, maar juist goed doen.

Bart-Jan Spruyt interviewde in het veelbelovende nieuwe blad Opinio een van de oprichters van Beter Onderwijs Nederland: Ad Verbrugge.
Ik ben nog geen lid van BON, las er al wel het een en ander en schreef ik stukjes in dit eigen BON-weblog. Ik sta zeer positief tegenover BON ook al zie ik op de webstek ook wel een (klein) aantal klagers schrijven en ben ik niet blij met de uitgebreide flirt met de SP. Ik ben van mening dat Verbrugge’s analyses heel veel hout snijden maar bij de voorstellen die hij doet heb ik bedenkingen. Of nee, eigenlijk denk ik gewoon met betrekking tot een belangrijke kwestie een beter voorstel te hebben.

Een post van een FNV opleider elders op dit forum bracht me plotseling op een idee.

Hij merkte op dat ook bij de FNV opleidingen voor OR-leden er sinds een aantal jaren een verschuiving is van inhoud naar vaardigheden (en dat betreurde hij).

Kennelijk gaat het bij OR trainingen niet (meer) om kennis. Zou dat algemener zijn? Zou het niet alleen bij de OR trainingen niet (meer) om kennis gaan, maar zou kennis ook onbelangrijk zijn in vergaderingen die de OR in een bedrijf heeft? Zou het hele besturen geen ene mallemoer met kennis te maken hebben?

Eigenlijk lijkt dat inderdaad zo te zijn. Manager is een beroep geworden dat losstaat van het product of dienst die het bedrijf verzorgt. Manager van een school/ziekenhuis/fabriek… het maakt allemaal niet uit. Daar gaat het kennelijk niet om.

Het nieuwe modewoord in de onderwijskunde is ‘evidence based’. De onderwijsraad heeft zijn mond er vol van en ook bij Marijk van der Wende op het BON Symposium leek het wel een stopwoord (ik kon jammer genoeg niet bij de ALV zijn en baseer dit laatste dus op de geschreven tekst).

In de onderwijskunde lijkt met evidence-based echter iets heel anders bedoeld te worden dan in de echte wetenschap (dit soort newspeak lijkt heel gewoon in de onderwijskunde). Want met welk ‘evidence’ kwam Marijk van der Wende naar het BON symposium? Het enige dat zij meebracht waren gegevens over tijdbesteding, onderwijsdeelname, het subjectief welbevinden van scholieren in verschillende landen en internationale onderzoeken (zoals PISA). De internationale onderzoeken zouden op zich interessant kunnen zijn als ze goed uitgevoerd waren en goed geinterpreteerd werden. Marijk van der Wende gaf in haar lezing echter zelf al het volgende aan: hoewel de hoge scores op wiskunde inmiddels door iedereen, inclusief de medewerkers van het Freudenthal Instituut wel gerelativeerd worden. PISA test voor wiskunde een vrij algemeen niveau van vaardigheden en niet zozeer de meer abstracte kant. En zo kan het dat we goed scoren op internationale toetsen, terwijl de studenten op ingangstoetsen wiskunde bij de universiteiten royaal zakken en de minister smeken om meer wiskunde.