Maand: december 2006

Beste allemaal,
Allereerst bedankt allemaal voor het meeleven!
Er kwam een fotograaf opdagen van de Echo, en de andere journalisten die toegezegd hadden te komen, lieten het afweten. MAAR……toen kwamen de kinderen naar buiten! Dat waren er VEEL!!!!! En kinderen spreken de waarheid, toch? ZIJ overhandigden mij de handtekeningen! Dat was zeer aandoenlijk. Verder hoop ik dat ik jullie kan inlichten wanneer en of er nog een radio-interview komt.

OP de website van een HBO opleiding voor Media, Informatie en Communicatie, vond ik de volgende testimonial van een studente:

“MIC is heel praktijkgericht waardoor er minder aandacht is voor theorie, het komt zelden voor dat je een heel boek moet leren. We werken vooral in projectgroepen. Daarin leer je goed samenwerken en je aan afspraken te houden.

In het eerste jaar heb ik twee werkbezoeken afgelegd aan bedrijven. Op deze manier kreeg ik meer inzicht in verschillende functies, wat hielp bij het kiezen van een afstudeerrichting. Het is hier prima ok en er lopen veel studenten rond. Dus om je vrienden te vinden, heb je zeker een mobiel nodig!”

Beste allemaal,

Goed voorbereid. Helaas net een telefoontje van Radio Noord Holland, dat mijn interview is uitgesteld, vanwege een grote brand in Weesp. Later meer.

In een onlangs verschenen rapport van de Onderwijsraad concluderen de onderzoekers dat het bar en boos gesteld is met het huidige kennisniveau van de hedendaagse leerling. Vooral de vakken wiskunde en Nederlands springen er wat dat betreft bovenuit. Tot zover eigenlijk niets nieuws onder de zon. Dat het kennisniveau al jaren dalende is, merken we in alle geledingen. Ontleedt u maar eens geschreven dan wel gesproken teksten van de verscheidene vertegenwoordigers van overheids- en onderwijs(!)instanties of vraagt u de kassajuffrouw maar eens even iets uit haar hoofd te rekenen.
Allerlei onderwijskundige commissies, pseudo-didactici, pedagogische instituten en andere betweters laten al jaren hun meest wilde fantasieën en visioenen los op dit probleem, variërend van negentiende-eeuwse lokalen waarin met harde hand, stok en zweep de kennis er wordt ingeramd tot en met speeltuinen waar iedereen vrolijk van alles doet, behalve iets leren. De waarheid zal, zoals zoveel waarheden, wel weer ergens in het midden dobberen.

Beste allemaal,

De kogel is door de school! Ik heb hier een akte op basis van “ongeschiktheidsontslag”. Morgen, woensdag, heb ik NA 8.30 een telefonisch interview met Radio Noord Holland. Ik ben verder om Om 12.15 uitgenodigd om bij de school handtekeningen-lijsten in ontvangst te nemen met als motto: “Wij willen dat u blijft”. Dit verhaal heeft morgenavond dus een vervolg!

Er is in het theoretisch middelbaar onderwijs een aantal negatieve tendenzen te ontwaren die, zonder dat nu duidelijk is welke eerder als oorzaak en welke als gevolg zijn aan te merken, onmiskenbaar dusdanig in elkaar grijpen dat hier van een onderling versterkend effect gesproken kan worden dat rampzalig gevolgen kan hebben voor ons onderwijs in de toekomst. Drie van deze tendenzen zal ik er nu uitlichten, te weten (1) een dalend inkomensniveau van academisch geschoolde docenten, (2) een over de gehele linie dalend opleidingsniveau van docenten en (3) een dalend aanzien van het beroep van docent.

Nu net in de discussie over OMO elders op dit forum. Opnieuw kwam de vraag op over het planmatig kunnen handelen en het al dan niet uitgerijpt zijn van hersenen. Nu dit forum mij een gevoel van thuis begint te geven wil ik er wel een vraag aan toevoegen. Geheel enkel en alleen gebaseerd op eigen tekortkomingen en mijmeringen en verstoken van elk wetenschappelijk inzicht. Maar ik loop er vaak tegen aan. Zijn mijn hersens eigenlijk wel uitgerijpt?
Deze vraag is hooguit interessant natuurlijk voor hen die het geluk (of de pech) hebben regelmatig in mijn omgeving te mogen verkeren. Dus ik wil de vraag wat verbreden. Zijn de hersenen van mannen ooit wel uitgerijpt. Of een iets andere variant: zijn de hersenen van wiskundigen ooit wel uitgerijpt?

In het decembernummer van Didaktief, een blad dat zich ten doel stelt ‘actuele onderzoeksresultaten toegankelijk te maken voor een groot onderwijspubliek’ beklagen de niet in het onderwijs werkzame redacteuren zich over ‘de kloof tussen onderzoek en praktijk’. Een afgezaagd onderwerp en dat zal wel zo blijven ook zolang de onderzoekers geen wezenlijke binding hebben met de praktijk.
Maar ook of zelfs in een blad als Didaktief staat wel eens iets wat de moeite waard is. Zo zegt Prof. Coonen in het zelfde nummer, sprekend over de vele vernieuwingen die de leraren te verwerken hebben gehad: ‘Een professional laat zich niet de weg wijzen door een adviseur. Die heeft een beroepseer, een eigen ethiek, die gelooft in zijn professie. Maar leraren hebben het allemaal laten gebeuren. Er werd gemord, maar meer ook niet, er was geen collectief verzet. Dat komt omdat leraren zich hebben georganiseerd als werknemers, niet als beroepsgroep. In de onderhandelingen gaat het over salarissen, vakantiedagen. Ook belangrijk, maar leraren onderhandelen niet over wat ze als leraar nodig hebben om hun werk goed te doen. Schoolmanagers hebben zich inmiddels als beroepsgroep georganiseerd, ik hoop dat leraren dat ook doen. Zij moeten de agenda bepalen, zij zijn de mensen die het moeten doen. Iemand die alleen uitvoerend werk doet, is geen professional.’

Ik heb nav de post van Marten Hoffmann (zie: www.beteronderwijsnederland.nl/?q=node/955#new )het bijbehorende artikel hier als attachment geplaatst

Voor diegenen die op zoek zijn naar methoden om hun efficiëntie op te voeren bij het nakijken van proefwerken c.q. tentamens, is hier een oplossing die geheel past in deze moderne tijd.